آن که از دنیا اندوهناک است ، از قضاى خدا خشمناک است . و آن که از مصیبتى که بدو رسیده گله آرد ، از پروردگار خود شکوه دارد و آن که نزد توانگر رفت و به خاطر مالدارى وى از خود خوارى نشان داد دو ثلث دینش را به باد داد ، و آن که قرآن خواند و مرد و راه به دوزخ برد از کسانى بود که آیات خدا را به فسوس گرفت و افسانه شمرد ، و آن که دلش به دوستى دنیا شیفته است دل وى به سه چیز آن چسبیده است : اندوهى که از او دست بر ندارد ، و حرصى که او را وانگذارد ، و آرزویى که آن را به چنگ نیارد . [نهج البلاغه]

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

>> بازدیدهای وبلاگ <<

بازدید امروز: 0

بازدید دیروز: 0

کل بازدید :909

>>اوقات شرعی <<

اوقات شرعی

>> درباره خودم<<

علی کلوند

>>موسیقی وبلاگ<<

>>اشتراک در خبرنامه<<

>>طراح قالب<<